Historia karate

W powszechnej świadomości oryginalne karate uprawiane w Japonii stało się znane jako karate tradycyjne, podczas gdy późniejsze odmiany, rozwinięte w różnych częściach świata, stały się znane jako „nowe karate”.

Karate tradycyjne, jako sztuka samoobrony, rozwijało się w Japonii przez wiele lat. Jego podstawa techniczna jest oparta na okinawskiej zasadzie to de, która z kolei opiera się na chonfa – chińskiej sztuce walki będącej formą samoobrony bez użycia broni. Podstawą filozoficzną karate tradycyjnego jest japońskie budo, które jest wspólne dla wielu japońskich sztuk walki. Ostatecznie, karate tradycyjne powstało w wyniku połączenia okinawskich form walki i japońskiej filozofii budo. Głównym pojęciem w strukturze technicznej karate tradycyjnego jest todome waza, czyli cios kończący, gdzie pojedyncza technika całkowicie unieszkodliwia przeciwnika. Ta wysoka sprawność techniczna czyni z karate tradycyjnego wielką sztukę.

Karate tradycyjne daje najwyższej jakości korzyści fizyczne, ponieważ trening obejmuje dynamiczne użycie całego ciała. Karate tradycyjne nie tylko dąży do rozwoju całej osoby, ale także ma korzystne działanie na stan umysłu i emocji, zapewniając całkowitą równowagę i stabilne emocje. Ostatecznym celem treningu w karate tradycyjnym nie jest tylko osiągnięcie perfekcji w sztuce walki, ale raczej całkowity rozwój ludzkiego charakteru tam, gdzie walka nie jest już potrzebna.

Ewolucja karate tradycyjnego zakończyła się około 1930 roku na terenie Japonii. Podstawowe techniki wzięły swój początek z „to-de”, sztuki walki bez użycia broni, która rozwinęła się na japońskiej wyspie Okinawa, gdy ówczesne władze zabroniły ludności posiadania jakiejkolwiek broni. Okinawskie to de oparte było na chińskiej sztuce walki, znanej jako chuan fa. Korzenie chuan fa sięgają ponad tysiąc lat wstecz. Ogólnie uważa się, iż największy wpływ na rozwój okinawskiego to de miała odmiana chuan fa zwana nan pei chun, która kwitła w chińskiej prowincji Fukien. Rezultatem uzupełnienia filozofii sztuk wojennych o podstawowe techniki to de stało się karate tradycyjne. Nastąpiło to około roku 1600, kiedy rozmaite japońskie sztuki walki zlały się w jedno, zarówno pod względem techniki jak filozofii Właśnie owo stopienie się sztuk walki w jeden system sztuk wojennych zadecydowało o powstaniu budo. Razem zaś z budo narodziła się potrzeba ustawicznego poszukiwania najwyższej doskonałości człowieka. W obrębie karate tradycyjnego istnieje wiele tak zwanych stylów (systemów szkół). Jednakże dzielą się one na dwie zasadnicze grupy: shuri te (włącznie z tomari te) oraz naha te.Shuri te rozwinęło się w okręgu Okinawy zwanym Shuri (obecnie wchodzącym w skład miasta Naha). Shuri te opierało się na chińskiej chuan fa z roku 1400. Zostało następnie rozwinięte w sobie tylko właściwy sposób w geograficzno-politycznych warunkach Okinawy.

Naha te wywodzi się wprost od nan pei chun z lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia. Zostało sprowadzone do okinawskiego okręgu Naha bezpośrednio z chińskiego Fukien.

 
W październiku 1972 r. w Łodzi Chiyomaro Shimoda 3 Dan z Japonii zaczął prowadzić pierwsze treningi karate. Od tego czasu minęło 40 lat…
 
na podstawie www.karate.pl

Informacje:

Zwycięstwo samo w sobie nie jest w karate tradycyjnym celem ostatecznym. Karate tradycyjne jest sztuką samoobrony, która wykorzystuje wyłącznie i w najbardziej skuteczny sposób ciało ludzkie. Znajdują w nim głównie zastosowanie techniki bloków, ciosów, uderzeń i kopnięć, w połączeniu z innymi powiązanymi z nimi ruchami. Karate tradycyjne daje najwyższej jakości korzyści fizyczne, ponieważ trening obejmuje dynamiczne użycie całego ciała. Karate tradycyjne dąży do rozwoju całej osoby i ma korzystne działanie na stan umysłu i emocji, zapewniając całkowitą równowagę i stabilne emocje. Ostatecznym celem treningu w Karate tradycyjnym jest nie tylko osiągnięcie perfekcji w sztuce walki ale raczej całkowity rozwój ludzkiego charakteru.

Karate Tradycyjne opiera się w większym stopniu na wykorzystaniu możliwości całego ciała (synchronizacji oddechu, napięcia i rozluźnienia mięśni i dynamiki całego ciała), niż siły mięśni rąk i nóg.

W zastosowaniach praktycznych liczy się strategia i szybkość reakcji w połączeniu z mocnym duchem walki. Nauczysz się wyczuć przeciwnika tak, by w efekcie nad nim zapanować. Zamiast przeciwstawiać się jego sile, wykorzystasz jego słabe punkty. W karate nie można oddzielić od siebie sfery fizycznej i psychicznej – obie łączą się harmonijnie ze sobą. Ćwiczący uzyskuje wiarę w siebie, opanowanie i jasny osąd sytuacji, dzięki czemu ciało reaguje zawsze w należyty sposób. Jeśli korzystamy z technik, jakie daje nam karate tradycyjne, waga i wzrost przeciwnika przeciwnika przestaje mieć znaczenie. Karate zatem może nauczyć się każdy, niezależnie od wieku i siły fizycznej. Uprawianie karate sprawia, że pozbywamy się nieprawidłowych nawyków nabytych na skutek trybu życia właściwego współczesnej cywilizacji. Należą do nich wady postawy, upośledzenia aparatu ruchowego i oddechowego, a także zahamowania psychiczne i charakterologiczne. Uprawianie karate wpływa wszechstronnie na kondycję fizyczną: podnosi siłę i elastyczność mięśni, poprawia szybkość zwinność, koordynację ruchową i wydolność krążenia. Wszystkim ćwiczącym w naszym klubie zapewniamy:

  • wykwalifikowaną kadrę instruktorską,
  • udział w seminariach, obozach letnich i zimowych prowadzonych przez największych mistrzów karate na świecie,
  • możliwość podwyższania swoich umiejętności w karate i zdawanie egzaminów na stopnie uczniowskie i mistrzowskie,
  • udział w zawodach karate tradycyjnego,
  • uzyskanie licencji na uprawianie karate tradycyjnego w ramach PZKT.